Kadra

Olałyśmy dziś sklep na dole i świeże pieczywo z nocnego wypieku. Poszłyśmy za to na trawkę do parku imienia Jana Pawła II na poznańskiej Wildzie. Zaczęłyśmy się rozciągać, a potem ubierać w stroje sportowe.

– Oni są popierdoleni – wystękała niezbywalna Kunia,

– Kto? – spytałam ja, czyli miętośna Adela.

– Piłkarze.

– Niby dlaczego? – dopytywała rzęsista Trudzia.

– Na łydki ubierają getry – wyjaśniła nasza niezbywalna przyjaciółka.

– To chyba nie grzech? – prychnęła krocząca Lwinka.

– To głupota. Antygwałtki są skuteczniejsze.

– Dlaczego niby są lepsze?

– A kto chciałby zgwałcić antygwałtkę?

Niezbywalna Kunia sięgnęła do dużej sportowej torby i wyjęła 14 par antygwałtek.

– Nie ociągajcie się, dziewczyny Naciągajcie na giry. Nikt nas nie zakosi.

– Dlaczego kpiłaś 14 par? – spytałam.

– Trzy z nas będą rezerwowe. Trzeba mieć asy w rękawie, po jednym na Senegal, Kolumbię i Japonię.

– To są obce kulturowo ludy – zgodziła się krocząca Lwinka. – Antygwałtki to super pomysł.           – Ale przepraszam – wtrąciła się rzęsista Trudzia – umówiłyśmy się z proboszczem, że zrobi nam obóz kondycyjny. Jak on zareaguje na antygwałtki, skoro jest taki do przodu? Czy wy myślicie o zapleczu kadry?

– Kto będzie w rezerwie? – dociekałam.

– Dziewczęta wikarego.

– Jakie dzieciny? – Lwinka chyba nie dosłyszała.

– Przysadzista Zuzia, zbędna Józia i natchniona Róża.

– Czy one zgodzą się na antygwałtki?

– Nie mają wyjścia, inaczej nie wyjdą na murawę.

No dobra, przystąpiłyśmy do treningu. Nie było fauli, nie było kontuzji. Uważam, że chłopcy Nawałki powinni wystąpić w Rosji w antygwaltkach. Przecież jakoś musimy wygrać ten turniej.