sobota, 16 kwietnia 2011

Obieżyświat.

Dopiero gdy Władek lat 95 przechylił kubek gorącej kawy do ust zobaczyłam jego paluchy. Opuszki miały różne kolory: zielony, niebieski, żółty, czerwony.
– Malowałeś jaja wielkanocne, gagatku?
– Tylko podrapałem się po kroczu. A co?
– Przez spodnie?
– Byłem wtedy w piżamie.
– Myślałam, że śpisz w samych gatkach.
– Kiedy podróżuję, ubieram się wytwornie. Nawet do snu.
– Gdzie dziś spałeś? W wagonie sypialnym na bocznicy kolejowej?
– U siebie w łóżku.
Zdezorientowana spojrzałam z ukosa na powstańca. Zajadał ze smakiem drożdżówkę, trzymając przysmak w kolorowych paluchach. Spodziewałam się najgorszego. Kiedyś przyszedł z paznokciami pomalowanymi na różne kolory. Ktoś mu powiedział, że dzięki tęczy trzymanej jak serce na dłoni będzie mieć większe powodzenie. Powiedziałam mu wówczas, że to działa jedynie na gejów. Wpadł w furię, a potem zużył całe opakowanie zmywacza do paznokci. AK-owiec lat 95 przez swoje dziwactwa jest drogi w utrzymaniu.
– Nie kręć! Mów natychmiast, co jest grane! – przeszłam do decydującego ataku.
– Niby z czym?
– Znów masz tęczowe paluchy!
Władek zmarszczył brwi, odstawił kubek i spojrzał na swoje paznokcie. Wzruszył ramionami, bo nic nie dostrzegł. Podeszłam do niego i obróciłam mu dłonie, podtykając opuszki pod oczy.
– Co to niby jest? – spytałam kategorycznym tonem.
– Aaa – powstaniec uśmiechnął się na tajemnicze dla mnie wspomnienie. – To pamiątka po wspinaczce. Zdobyłem Elbrus.
– Nie gadaj bzdur. Wczoraj też byłeś na drugim śniadaniu, a paluchy miałeś czyste!
– To nie są głupoty! – oburzył się AK-owiec. – Co mi sprezentowałaś na gwiazdkę?
– Atlas geograficzny.
– Prezenty od ciebie, Adela, nie kurzą się na półce. Właściwie mogłabyś mi sprawić jeszcze jeden egzemplarz na zajączka, bo starłem kolory z Apallachów i niemal całej Australii.
Spojrzałam na niego bez wyrazu, bo jego dziwactwa robią na mnie coraz mniejsze wrażenie. Jedno jednak trzeba zaznaczyć: Władek lat 95 jest bardzo drogi w utrzymaniu. Drożdżówki, atlasy, zajączki, no i nie można zapomnieć, że kawę słodzi dwoma łyżeczkami coraz droższego cukru. Jedyna pociecha jest ta, że podróże kształcą. Z tymże również brudzą. Jak powstaniec zacznie szorować paluchy – znów zużyje połowę mydła!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz