SIERPIEŃ W PIKA PIKA: "aPIKAcja sędziowska".

Siedziałyśmy w Pika Pika na ulicy Zamkowej w Poznaniu. Obok na Starym Rynku odbywał się Festiwal Dobrego Smaku, impreza, która przez kilka lat zdążyła sobie wyrobić renomę i przyciągnąć wielu wystawców. To, że my wybrałyśmy dziś pobyt w tapas barze prowadzonym przez Hiszpanów, przesądzało o prestiżu, na jaki zapracowało Pika Pika. Ponadto my miałyśmy cel.

Byłyśmy we trzy: Kunia lat 90, Malwina lat 92 oraz ja – Adela lat 73+.
– Musimy być dobrym składem orzekającym – zażyczyła sobie Kunia.
– Buena! – krzyknęłam na Salvatora, a młodzieniec usłużnie przybiegł do naszego stolika z butelką wybornego wina.
Chłopiec nalał nam wina do kieliszków, po czym przesłał uroczy uśmiech, od którego piersi stają się jędrniejsze.
– Podobno skrzywdzono cię opinią, że jesteś piękny tylko w 60 procentach – Lwinka od razu przeszła do konkretów.
– Zweryfikujemy to – obiecała Kunia.
– Stań przed nami – poprosiłam barmana. – Wyprostuj się.

Salva był zdezorientowany. Nie wiedział, jak zareagować. Chyba pierwszy raz w swoim krótkim życiu stał przed sądem. Ponadto nasz skład orzekający był wyjątkowo nobliwy, budził szacunek, a przy tym też niepokój.

– Uśmiechnij się – zażądała Kunia.
Skonfundowany Salva wykrzywił twarz w dziwnym grymasie.
– Rozluźnij się – doradziłam, po czym zagroziłam – bo ci spadną procenty!
Salva jeszcze bardziej zesztywniał. Wtedy Lwinka wstała od stołu, podeszła do podsądnego i położyła mu ręce na torsie. Już po minucie z młodzieńca zeszło napięcie.
– Za uśmiech daję 10 punktów, za biceps podobnie, za brzuszek 6 – oceniła Kunia.
– Fryzura 10, ale paluszki ciut za tłuste, więc daję 7 – zawyrokowała Malwina.
– Salva, twoje wyniki pikują w górę! – ucieszyłam się. – Zaczynasz zbliżać się do ejty-persent-men!

Salvatore był jeszcze bardziej uszczęśliwiony niż ja.
– Jak oceniasz nasz wyrok? – spytała Kunia.
– Buena – odpowiedział rozradowany Salva.

I właśnie w taki sposób nasz skład orzekający zaliczył aPIKAcję sędziowską.