Klęknęłam, przeżegnałam się i zadumałam. Miała rozpocząć się niedzielna suma, a ja w skupieniu chciałam ją przeżyć. Z tego stanu wyrwał mnie szept Teofila lat 81, który siedział w ławce za mną:
– Adela, błagam, nie wypinaj się.
– Co?
– Mam obsesję seksu.
– To nie jest strefa kibica! – fuknęłam. – To jest kościół! Dom Pana! Tu się nie patrzy na pupy!
– Mi nawet krąglutkie kulki różańca je przypominają – wydyszał Teo. – Wszędzie widzę dupeczki, a jak rzucę okiem na prawdziwą...
– To co?
– Rzucam w kąt różaniec.
Podniosłam się z kolan. W myślach uprzedziłam Pana, że odwrócę się do niego tyłem. Potem spojrzałam na Teofila, a następnie poszukałam wzrokiem leżący w kącie różaniec Teofila. Zrobiłam kilka kroków i schyliłam się. Usłyszałam jęczącego z rozkoszy Teofila. Szybko się wyprostowałam, wygładzając na pupie materiał mojej mini spódniczki. Tym razem skierowałam się do Teo, jednocześnie przepraszająco spoglądając w kierunku ołtarza.
Szybkim ruchem zarzuciłam różaniec na szyję Teofila. Następnie pociągnęłam go gwałtownie do siebie. Przybliżyłam swoją twarz do przerażonego oblicza Teo.
– Czym jest trzódka Pana? – spytałam.
– To stado pięknych, włochatych owieczek...
Popuściłam różaniec, bo Teofil odpowiedział prawidłowo.
– ...ale one mają takie słodkie dupeczki... – ciągnął płaczliwie Teo.
Znów skręciłam różaniec, ściągając kuleczki od Tajemnic Chwalebnych. Teofil trochę rzęził, ale sprawiał wrażenie, że moje słowa nadal do niego docierają.
– Ty też jesteś owieczką – oznajmiłam. – Od dziś pójdziesz bezpośrednio za pasterzem.
– Mam być na oczach innych owieczek?
– Zbliż się do Pana i nie oglądaj się wstecz.
– A jak zajdzie mnie od tyłu gejowska owieczka? – zatrwożył się Teo.
– Bądź ufny!
W tym momencie kościelny dał znak dzwonkami, że msza się rozpoczyna. Szarpnęłam różańcową smyczą, doprowadzając Teofila przed sam ołtarz. Zostawiłam go tam, a potem zajęłam swoje miejsce.
Teofil drżał przed ołtarzem, a ja bezmyślnie zawiesiłam wzrok na jego pupie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz