Niełatwo odnaleźć samą siebie

Kiedy się zagubisz, a zdarza się to wszystkim tylko w różnych okresach życia, to musisz porozmawiać z kimś, kto pozwoli ci się odnaleźć. Musisz sobie jednak przypomnieć, do kogo należy się zgłosić  (tu zaczynają się schody), by niepotrzebnie się nie wałęsać, tracąc siły, wiarę w ludzi i pewność siebie.

Pierwszy do głowy przyszedł mi Lucjan Kutaśko, ale on zasiadł już w Kancelarii Niedoradców i milczał jak zaklęty. W takiej sytuacji musiałam odtworzyć tropy, jakie codziennie zostawiały podeszwy moich butów. W taki oto sposób znalazłam się w ogonku, który uformował się przed sklepem na dole.

– Gdzie zwykle stoi Adela? – spytałam grzecznie dziewcząt oczekujących na przyjazd furgonu z piekarni.

– Dzisiaj ja jestem pierwsza w kolejce – warknęła Gertruda lat 77.

– Czy ty nie wejdziesz do ogonka? – zdziwiła się dobra Lwinka.

– Po co mi świeże pieczywo z nocnego wypieku, skoro nie wiem, kto mógłby je spałaszować?

– Nie rozumiem – Kunia wzruszyła ramionami. – Czy któraś z was to pojmuje?

Dziewczyny pokiwały przecząco głowami.

– Zawieruszyło się moje ja, mam również rozterki co do my – odkryłam karty – wszakże pozostała mi ona. Czy ty, ty lub wy pomożecie odnaleźć mi schowek, do którego wcisnęła się tusza i dusza Adeli? A może są jacyś oni albo dostatecznie dobry on, który mi pomoże?

– Ona ma fiksum dyrdum – Dziunia lat 59 kręciła palcem kółka koło prawej skroni.

– To wszystko przez rosnące w zawrotnym tempie stopy – oceniła naganna Balbina. – Przy nowych podporach Adeli wali się wszystko, co było kiedyś.

– Chodźmy – Kunia pociągnęła mnie za rękaw, prowadząc po wildeckich trotuarach. Zatrzymałyśmy się w bramie kamienicy przy ulicy Chłapowskiego.

– Nie chciałam mówić przy dziewczynach, wiesz, w kraju jest tyle zachowań ekstremalnych – tłumaczyła Kunia. – Ale w cieniu bramy mogę ci powiedzieć: jak zapomnisz o Adeli pomyśl o Adolfie. Zaczyna się podobnie i też był małym satrapą.

– To Adela ma zapędy dyktatorskie? A jak zapomnę też o Adolfie?

– Wtedy chwyć się za wąsik.

Miałam szczęście, że tak szybko trafiłam pod właściwy adres. Kunia po raz kolejny potwierdziła, że jest prawdziwą przyjaciółką. Przeciwko tak cennym znajomościom nie można protestować.