poniedziałek, 16 stycznia 2017

Dziewczyny, nie wierzcie w kalendarzyk!

Odwiedził mnie w niedzielę huncwot i opowiedział taką historię. To łapserdak i hultaj, ale kiedy już coś opisuje to w pełni prawdziwie.

Zaczęło się banalnie - opowiadał - bo postawiłem 3 zł w punkcie Lotto na jedyną możliwą dla mnie kombinację cyfr, która jak dotąd nie przyniosła szczęścia. Po chwili pełen nadziei stałem na przystanku. Autobus nadjechał szybko. Gdzieś na ulicy Roboczej wsiadł kominiarz i ustawił się koło siedzenia, które zajmowałem. Od razu przypomniałem sobie o kuponie.
– Mogę złapać za guzik? – bez czekania na odpowiedź, chwyciłem go za metalową część służbowego munduru.
– Ja też, ja też – odezwał się starszy pan w okularach, który siedział obok.
– Pan to ma szczęście – uznałem. – Taka fajna robota.
– Nie zawsze – odpowiedział. – Niedawno Stachu spadł z dachu.
– Stachu spadł z dachu? Z którego piętra?
– Z trzeciego.
– Panie świeć nad jego duszą – wtrącił się starszy pan w okularach.
– Owszem, Stachu spadł z dachu, ale wylądował na drewnianej budzie. To zamortyzowało upadek. Stachu złamał miednicę. Teraz chodzi o kulach.
– Stachu spadł z dachu? – kręciłem głową z niedowierzaniem. – Taki rym? A może pan nie jest kominiarzem? Może pan jest przebierańcem?
– Ja przebierańcem?! No co pan. Pracuję na Górki. Jedyna porządna spółdzielnia kominiarzy w Poznaniu.
– Byłem kiedyś na Górki. Kierownikiem był taki niski facet z wąsem.
– Juras. To przez Jurasa Stachu spadł z dachu.
– Jak to?
– Juras trzaska kasę. Miesięcznie wyciąga ponad 6 tysięcy.
– No i?
– Przyjmuje wszystkie zlecenia. Nawet w taką pogodę każe nam wspinać się na dach. A to zabronione, gdy jest mróz. To przez Jurasa Stachu spadł z dachu.
– Ja tu będę wysiadał – poinformowałem kominiarza.
– Ja też. Ale zanim wysiądziemy, niech pan kupi kalendarz. W tym roku zbieramy pieniądze dla Stacha.
– Jeśli dla Stacha...
Sięgnąłem do kieszeni, ale jak na złość oprócz groszaków miałem tylko monety 5-złotowe. Złapał się za jedną tak szybko, jak ja chwilę wcześniej za guzik od jego uniformu. Wysiedliśmy. On udał się w kierunku Pamiątkowej, ja w drugą stronę.
No i na koniec mała zagwozdka, ciociu. 3+5 przecież daje 8 złotych. 7,99 wzięło się stąd, że 1 grosz przyklejony był do kalendarza.

Dla mnie morał jest inny. Dziewczyny, nie wierzcie żadnemu łobuzowi w kalendarzyk!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz